top of page

Biggetje of herplaatser?

Misschien heb je een biggetje uitgezocht bij een fokker of wellicht kies je voor een herplaatser. In beide gevallen is het van belang over een aantal zaken na te denken voordat je besluit een varkentje in huis te nemen.

Helaas zijn er veel varkens die na verloop van tijd weggedaan worden. Om allerlei redenen; de rode draad is dat vaak toch wordt onderschat wat het betekent om een varken aan je gezin toe te voegen.

Het zijn geen honden die je makkelijk naar hun mand kan sturen. Het zijn geen kinderen die opgroeien en uiteindelijk het huis uit gaan. Het zijn dieren die gemiddeld 15 jaar lang onderdeel uit maken van je gezin en intellectueel (en emotioneel) worden vergeleken met kinderen van een jaar of 3. En dat dus 15 jaar lang. Alle voordelen en nadelen zijn waar. Ze zijn vertederend en geweldig en tegelijk altijd en eeuwig een peuterpuber op zoek naar grenzen en bevestiging.

 

Een andere mythe die we maar even gelijk behandelen is dat een mini-varken inderdaad mini is in vergelijking tot een groot roze vleesvarken. Maar niet mini blijft zoals hij als big is. Minivarkens groeien door tot hun 5e jaar. Een minivarken wordt tussen de 40-80 kilogram, 40-50 cm hoog en je moet rekening houden met formaat stevige labrador. Fokkers zijn vaak te optimistisch over de grootte en de groei, blijkt uit ervaring.

 

Een herplaatser is “veiliger” als het gaat over de zichtbaarheid van het karakter. Je weet wat je in huis neemt, vaak is ook al bekend hoe het varken zich verhoudt ten opzichte van andere dieren, varkens, mensen. Ook is eventueel probleemgedrag bekend en kun je wellicht een afgewogen beslissing nemen.

 

Een biggetje komt bij jou in huis en moet alles voor het eerst leren, zal wellicht iets sneller aan je binden en kun je “vormen”. Dat betekent wel dat je bereid moet zijn om veel tijd en energie te stoppen in de opvoeding. De eerste maand is een belangrijke maand waarin zowel de sociale band als de spelregels thuis moeten worden gerealiseerd. Dat vraagt veel van de nieuwe eigenaar!

 

Je kiest voor een minivarken, waar moet je op letten en aan denken:

 

  • Wees er zeker van dat je biggetje minimaal 8 weken oud is voordat je het meeneemt naar huis, voor die tijd heeft hij zijn moeder nog nodig, voor eten maar ook voor het sociale contact. Biggen die voor de leeftijd van 8 weken weggaan kunnen allerlei problemen ontwikkelen zowel qua gezondheid als qua gedrag. Helaas zijn er fokkers die het niet zo nauw met de leeftijd nemen. Dus “eis” zekerheid als het gaat om de leeftijd. Als je twijfelt maak dan een foto en deel die bijvoorbeeld op het minivarken-forum (https://www.facebook.com/groups/minivarken/). Als de fokker zegt dat het biggetje nog niet gewend is aan vast voedsel kun je er donder op zeggen dat het te jong is om weg te gaan bij de moeder. Een big van 8 weken kan vast voedsel eten en hoeft geen melk meer te drinken. Je kunt ook naar de moeder kijken; een moeder die nog biggetjes voedt is vaak (sterk) vermagerd en heeft dikke tepels. Zo herken je de moeder!
     

  • Probeer informatie te krijgen over het karakter van het varken wat je op het oog hebt, hoe gedraagt het zich (in het toompje of ten opzichte van andere dieren/ mensen)? Is het druk, dominant of juist schuw, onderdanig? Vuistregel biggetjes: een dominant biggetje zoogt altijd aan de eerste tepel van de moeder. Dit is zeker belangrijk als je al varkens in huis hebt omdat je zo wellicht het matchen van het nieuwe varken gemakkelijker kunt laten verlopen. Als je al een ouder varken hebt is het verstandig te kiezen voor een onderdanig biggetje/varken die snel de leiding van het langer aanwezige varken accepteert
     

  • Een zeug wordt vanaf een maand of 6 eens in de drie weken berig, dat kan gepaard gaan met gezeur, gemekker en soms zelfs agressief gedrag. Houdt daar rekening mee. Er zijn injecties te krijgen via de fokker of de dierenarts om dit tegen te gaan. Je kunt er ook voor kiezen je zeug te laten steriliseren (castreren), maar dan zal het onder narcose moeten en de kosten zijn voor de rekening van de nieuwe eigenaar
     

  • Een borg (gecastreerde beer) wordt vaak gezien als evenwichtiger/stabieler dan een zeug. De castratie gebeurt bij een goede fokker voordat het biggetje naar zijn nieuwe huis gaat. Meestal zijn borgen ook makkelijker als tweede varkentje, en matchen gemakkelijker met varkens die er al zijn
     

  • Neem nooit een ongecastreerde beer in huis, dit zijn ongeschikte huisdieren. Ze zijn erg dominant, kunnen vreselijk stinken (de typische “beren-lucht”) en kunnen agressief en gevaarlijk worden. Zelfs als je ze alleen in de tuin houdt is het verstandig om te kiezen voor een borg
     

  • Bedenk of je je varken binnen of buiten wilt houden (voornamelijk). Als je je varken voornamelijk buiten wilt houden zorg dan dat het niet alleen is. Varkentjes zijn erg sociale dieren en hebben een soortgenootje nodig om gelukkig te zijn. Vooral als ze buiten leven. Er wordt wel eens gezegd (zeker door fokkers) dat je een varken prima in zijn eentje kunt houden als je het binnen houdt. Er zijn veel voorbeelden van. Op latere leeftijd lijken varkens die met minimaal twee zijn te floreren. Ook als je bijvoorbeeld voor je werk vaak niet thuis bent dan kan een soortgenoot ervoor zorgen dat je varkentjes lekker samen kunnen optrekken en elkaar bezighouden. Het vermindert de hoeveelheid ongewenst kattenkwaad uit verveling en bovendien lijken varkentjes stabieler en gelukkiger te zijn in een groep, het zijn en blijven kuddedieren
     

  • Als je een tweede varken in huis of tuin neemt, zorg je er voor dat het een eigen ruimte heeft met een veilige plaats. Onder geen beding zet je het tweede varken direct bij het varkentje wat je al hebt. Overigens geldt dit ook voor andere huisdieren. Je laat het nieuwe varkentje eerst in een afgeschermde ruimte wennen. Een (slaap)plek waar hij zich in kan terugtrekken is daarbij essentieel voor de veiligheid van het beestje. Dat hou je vol voor tenminste 14 dagen. Ze mogen elkaar wel besnuffelen gescheiden door een stevig hek
     

  • Varkens zijn vocale dieren; ze maken ongeveer 26 verschillende soorten geluiden. Dat verschilt van zacht geknor tot opstandig gekrijs met een herrie dat het opstijgen van een vliegtuig qua decibellen overstijgen kan. Houd daar rekening mee, voor jezelf maar ook voor je buren. Varkens onder elkaar zul je horen communiceren en op elkaar reageren. Alleen dat is al een reden om een soortgenootje te overwegen. Onderling stemmen ze eventuele geluiden en ervaringen af en zullen ze elkaar sussen bij paniek of opwinden als er gespeeld gaat worden
     

  • Varkentjes hebben een buitenruimte nodig. Dat kan een tuintje zijn of een hele weide. Met mooi weer houden ze ervan buiten te scharrelen en te rommelen. Een varken dat dit niet kan zal andere manieren zoeken om zijn natuurlijke gedrag te gaan vertonen (wroeten, kauwen, slepen met spullen, nest maken). Als richtlijn geldt voor een minivarken: tenminste 75m2 bewegingsruimte met een stukje buiten waar ze hun gang kunnen gaan. Hecht je veel waarde aan je mooie gazon, geef de varkens dan een stukje eigen tuin waar ze op onderzoek mogen. En onthoud dat gras binnen niet al te lange tijd verandert in zand en modder. Een kinderbadje in de zomer vinden de meeste varkens prachtig, net als een bak met lekkere verse potgrond
     

  • Zorg dat je de eerste maand de tijd hebt om regelmatig met je nieuwe varken op te trekken. Dat versterkt de band en je kunt direct beginnen met de spelregels in en om het huis. Een big zul je zindelijk willen maken, dat gaat sneller als je er bent om het juiste gedrag te belonen en het biggetje te laten begrijpen wat de bedoeling is.

bottom of page